De Europese gerechtelijke taalbescherming

In een eerste deel maakt u uitgebreid kennis met de vreemde spanning tussen de officiële taal die als het ware met een stoomstrijkijzer op het land wordt gebrand, en de eigen taal van de mensen die zich in dat land bevinden. Hoe de taal die iemand begrijpt vandaag wordt ingevuld, krijgt u te lezen in het tweede boekdeel. In het derde deel vraagt de auteur zich af of er een zelfstandig recht op vertaling bestaat. De aanbevelingen uit de eerste drie delen worden geconcretiseerd in een laatste deel waar de auteur een Europees Justitieel Talenregister voorstelt. De auteur gebruikt de Europese grensoverschrijdende mededeling van documenten als uitgangspunt. Toch laat zij het boek ook openbloeien naar andere Europese en mondiale instrumenten, en naar de taalbescherming in het strafrecht. Daarnaast is er aandacht voor de taal die een rechtspersoon begrijpt, en voor mensen die anders dan anders zijn (blinden, slechtzienden, Doven, slechthorenden, laaggeletterden, ongeletterden, mentaal onbekwame personen).